เหตุผลที่ทำบล็อกพี่อิน

ตอนแรกที่เริ่มทำบล็อกพี่อิน เพราะรู้สึกว่า มีคนให้ความสนใจเยอะ พอเริ่มเบื่อ เลยตั้งใจว่าจะหยุดทำ หลังจากโมโตจีพีกลับมา ปรากฎว่า วันหนึ่งจะเข้าไปหาบทสัมภาษณ์พี่อินจากเว็บพันทิป ก็เจอในค้นหา ว่านอกจาก ‘อิน สาริน pantip’ แล้ว มันมี ‘อิน สาริน palm plaza’ ขึ้นมาอีก ก็เลยกดเข้าไปดู 

อิพ่ออิแม่เอ๊ยยยย พอได้อ่านแต่ละคอมเมนท์ โมโหมากกกกกกกกกก โกรธแบบสุดๆๆๆๆๆ ใครอยากรู้ว่ามันเห…ขนาดไหน ลองเข้าไปดู 

หลังจากนั้นมาเลยตั้งใจอย่างหนักแน่นเลยว่า ‘กูจะทำบล็อกต่อไป จนกว่าพี่อินจะดังระดับโลกเลยโว้ยยยยยยยย’ 

เพื่อนบอกว่า จะไปสนใจคำพูดในโลกอินเตอร์เน็ตทำไม มันก็แค่พิมพ์ๆไป 
แต่สำหรับเรา ไม่คิดแบบนั้นไงเธอ สมมุตินะว่า 
คุณมีคนที่รักมากๆสักคนนึงในชีวิต แล้วอยู่ดีๆมี…หน้าไหนก็ไม่รู้มาด่าหยาบคาย เสียๆหายๆ ไม่ให้เกียรติ ดูถูกเหยียดหยาม คุณจะชอบไหม จะยอมอยู่เฉยๆให้มันด่าเล่นเหรอ มันต้องแก้แค้นโว้ยยยย

และทางเดียวที่ฉันสามารถทำได้เพื่อพี่อินในตอนนี้คือ ทำบล็อกต่อนี่แหละ คนเข้ามาดูก็ไม่ได้เยอะอะไรหรอก แต่จะทำไปเรื่อยๆ ตอนนี้แปลบทความเก่าเสร็จแล้ว ส่วนบทความใหม่ก็คงจะเริ่มแปลต้นกรกฎาคมนี้แหละ ช่วงโมโตจีพีกลับมาลงแข่งจะหยุดพักสักสามวัน ไปทำป้ายไฟเชียร์บี้ก่อน55555555555 แล้วค่อยกลับมาสู้กับบล็อกพี่อินต่อ

ป.ล. สำหรับใครที่อยากอ่านบทสัมภาษณ์ซึงโฮย่าผู้น่ารัก เดี๋ยวเราจะแปลด้วย เดือนนี้หลายๆอย่างมันวุ่นวายมาก โดยเฉพาะเรื่องความรู้สึกที่มีต่อพี่อิน แต่ตอนนี้กลับมาปกติสุขสุดๆแล้ว คือต่อให้เขาจะเป็นอะไร ยังไงเราก็ยังอยากเห็นเขาไปให้ไกลที่สุด เท่าที่เราจะช่วยได้

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านทั้งบล็อกนี้และก็บล็อกพี่อินหลายๆเด้อ มันก็เหนื่อยมากๆๆๆๆๆ แต่การได้เห็นต่างชาติเข้ามาดู มันหายเหนื่อยเลย ขอบคุณค่าาา